De treinreis naar Odessa verliep prima. Met zijn vieren in een hok van 6 kubieke meter. Vier bedden. Te veel tassen. Heb gelukkig ruim 3 kunnen slapen.

Per taxi naar mijn apartement. Midden in het centrum. Voetgangerszone. Ik moest de laatste 50 meter dus lopen. Het lukt me toch door twee overijverige politiemannen aangehouden te worden. Ze groetten me als waren ze militairen. Paspoort!! Paspoort gegeven. Eerste wat ze zien is mijn russische visum uit 2008. Argwanend kijken ze me aan. 'Holiday in Moscow' zeg ik in mijn beste russisch. Of ik mijjn tas wil openen. Midden op straat. Heb ik toch maar gedaan. Geen drugs. Geen delen van lijken. Geen schone onderbroek. Alles in orde. Weer een overdreven groet ter afscheid. Ik had de neiging de hitlergroet te brengen. Heb ik maar niet gedaan. Wel wijs van me.

Dit voorval bewijst wel dat er een zeer belangrijke overeenkomst is tussen Oekraine en Nederland. Is je leven hopeloos? Kan je echt helemaal niks? Je toekomstperspectieven zijn donkerder dan het meest voorstelbare donker? Wanhoop niet. Je kan altijd nog bij de politie gaan werken.

Maar dan Odessa................. Hier is alles anders. Metname anders dan in Nikolaev. Het is lente. De stad is mooi. De stad lacht. Multicultureel. Levendig.Smeltkroes van culturen. Mensen zitten al op terras. Mensen fietsen en wandelen door parken. Kinderen spelen buiten.

Hemelsbreed zo'n 120 kilometer van Nikolaev. Totaal andere wereld.

Er zijn van die steden die ikdirect leuk vond.Moskou. Belfast. Porto. Valetta. Londen. Odessa. Cork.En Rotterdam natuurlijk.

Zo heb je ook steden waar ik nooit van zal houden. Parijs. Messina. Kopenhagen. En Amsterdam natuurlijk.

Heb inmiddels al heel waturengewandeld. Erg mooi.

Ik ben bijvoorbeeld al in de dierentuin geweest. Erg triest. Toch wat geleerd. Przewalskipaarden zijn groter dan ik altijd dacht. Er is ook een rund dat alleen in Oekraine leeft. Ze vertoonden een sterke uiterlijke gelijkenis met de meeste mannen uit Nikolaev. Ze maakten ook hetzelfde geluid.

Ik heb op het strand gewandeld. In parken ook. Vanmorgen ook op een louche achterafmarkt geweest. Heb daar een aantal mooie speldjes gekocht. Ook twee medailles. Eentje van een veteraan van de Grote Oorlog (1941-1945) en eentje van een veteraan van de catastrofe in Tsjernobyl.. Heb ook schoenen gekocht.

Reizen is toch het leukste wat er is.Het vinden van de weg (letterlijk en figuurlijk), het praten met mensen, het verbazen overdingen die anders zijn dan je gewend bent. Ik zou altijd willen reizen. Ik zou ook wel een pandje in Odessa willen kopen.

Het is altijd leuk om je weg te vinden in een stad waar je die eerst nog niet kende.Er zijn zaken die dit wat kunnen vergemakkelijken.

1. Je richtingsgevoel. De zon is hierbij vaak een handig hulpmiddel.

2. Een plattegrond.

3. Een mond. Om mee te praten.

Sommige mensen hebben totaal geen richtingsgevoel. Het lukt zevaak ook niet een kaart te lezen. Voor deze mensen zit er weinig anders op dan een georganiseerde reis te boeken. Ik maak altijd gebruik van mijn enorm goed gevoel voor richting. Ik had de uitvinder van het richtingsgevoel kunnen zijn. Jammer genoeg bestond het al. Ik heb ook een sterk ontwikkeld gevoel voor talen. Daarover een andere keer meer.

Mocht je niet zo goed bedeeld zijn als ik dan kan je altijd je mond nog gebruiken. De weg vragen. Dat kan weer een leuk praatje opleveren.

Ik ga nu lunchen. Het is al bijna vier uur.