Ik vermaak me hier best. Maar niet omdat het zo leuk is. Meer omdat het allemaal te bizar voor woorden is. Nikolaev is geen mooie stad. Ok'e al het water is mooi. Sommige gebouwen zijn mooi. Meeste gebouwen zijn lelijk.

Ik had al geschreven dat ik hier niet wil blijven. Maar hier weg komen is ook niet zo makkelijk. Ik had bij mijn budgettering niet direct rekening gehouden met een appartementje huren. Heb ik nu toch gedaan. Voor een paar nachtjes nog in Nikolaev.

Over Nikolaev

Nikolaev is eenmengelmoesvan diverse oorden en perioden.

• De oude Sovjet Unie. Lelijke wijken. Bureaucratie. Achterdocht.
• De stam van de Holebeer. Mensen kijken me soms aan of ik vanuit een periode ver in de toekomst terug in de tijd ben gegaan. Ze grommen wat. Ogen puilen uit. Staren me ongegeneerd aan. Het lijkt wel of ze iemand voor zich zien die een saai boekhoudbaantje heeft aan de andere kant van Europa. O ja. Daar hebben ze eigenlijk wel gelijk in.
• De eenentwintigste eeuw. McDonalds. Prachtige mobieltjes.
• Sicilie. Patserige auto's met mannen in strakke pakken. In gezelschap van kleerkasten met oortelefoontjes.
• Het begin van het stenen tijdperk. Wat kan je allemaal doen met steen? Misschien kunnen we een weg aanleggen! De eerste probeersels liggen er. Maar nu nog de vuistbijl uitvinden om de bobbels en gaten te bewerken.
• Paradijs voor heterofiele mannen. Je struikelt hier werkelijk over de bloedstollend mooie vrouwen.
• De verre toekomst. Zo stel ik me de aarde voor na een kernoorlog. Enige opbouw zichtbaar. Maar veel is nog stuk. Veel mensen hebben bloot gestaan aan te veel straling en zijn vervallen in krankzinnigheid.

Over mijn gastgezin

Ik heb de benen genomen. Heb via een bureautje een appartementje gehuurd voor een onbeperkt aantal dagen.

Hoe zag mijn gastgezin eruit? Pjotr, Galina, Olga en Viktoria. Pjotr is de tweede man van Galina. Galina is de tweede vrouw van Pjotr. Olga is de dochter van Galina. Viktoria is de dochter van Olga. Ze begonnen me al snel mateloos te irriteren. Ik begrijp nu waarom ze me uitgenodigd hebben. Ik was de beoogde tweede echtgenoot van Olga!! Galina doet haar uiterste best mij aan haar te koppelen. 'Olga beautiful!' Dat is wel zo. Ze is echter ook zo dom als een marktkoopman. Olga lacht dan als een schaap. Paul als een boer met kiespijn. Pjotr wilde steeds wodka met me drinken. Keer op keer beantwoordde ik met een vriendelijk doch krachtig ' Njet!'. Hij noemde me ook steeds 'sin' of 'sien'. Volgens mij betekent dat zoon.

Het lam (de dochter van het schaap; ze is 13 jaar) vroeg mij steeds geld om iets te kopen. Ook dan antwoordde ik vriendelijk doch krachtig ' njet'. Vol ongeloof keek ze me dan aan. De beoogde stiefram heeft toch geld genoeg?

Ik heb geprobeerd Olga te overtuigen dat ik niet met haar zou trouwen. Olga blaatte dan wat naar mij en begon dan in het russisch tegen het lam te praten. Daarna hadden beiden lol voor een hele kudde.

Het gezin woont op een vuilnisbelt met de naam Lazurnaya street. Meer dan 50 sovjetflats omgeven door afval, kapotte straten en modderpoelen.

Het treinstation

Gisteren ben ik naar het treinstation vlakbij gelopen. Zoeken naar eventuele vluchtwegen was mijn doel. Door de hoofdingang naar binnen. Lege hal. Ergens achter een piepklein loketje zag ik een hoofd. Het hoofd keek me aan en ging verder met onduidelijke werkzaamheden. Na enkele minuten kuchen ging het glazen luikje open. Nee de kassa was niet hier. Deur uit en rechtsaf. Loket dicht. Deur en rechtsaf. Gevonden. Nog een stationshal. Ook leeg. De dweilend vrouw foeterde me uit omdat ik zo maar naar binnen liep. Gollandski. Gollandski. Toen werd ze wat vriendelijker. Handen en voeten gebruiken. Ze hielp me een onduidelijk bord te ontcijferen.

Inmiddels kwam er ook een vriendelijke krankzinnige man bij. Ook hij hielp. Treinen naar Odessa vertrekken alleen 's nachts. Geen idee waarom. Naar Lugansk moet ik de trein naar Moskou nemen en in Donetsk overstappen. Zover kwamen we. Nee, de informatie- en verkoopbalie was de komende anderhalf uur gesloten. Lunchpauze.

Vandaag

Ik ga straks weer naar het station. Ik vermoed dat je kaartjes minimaal een dag van te voren moet kopen. Ook ben ik van plan naar de dierentuin te gaan. Hoewel ik vrees dat ik daar gillend uit zal rennen.Misschien ook nog even naar de Oenivermag. Een combinatie tussen V&D en Nas & Mazzel.

Het weer

Mijn favoriet Nederlandse weervrouw zou vermoedelijk gezegd hebben dat het tot vandaag werkelijk bibberkoud is geweest. Vandaag is echter alles anders. Weliswaar frisjes, maar lekker met een heerlijk zonnetje.

Mijn favoriet weervrouw is overigens mijn eigen lieve Nora. 'Papa! Het is bibberkoud!'