Vlucht naar Odessa verliep voorspoedig. Wel was ik lichtelijk geradbraakt. Sinds donderdagmorgen af en toe wat korte dutjes gedaan. Op vliegveld. In vliegtuig.

Ik werd door kennissen van de familie Kalach(eva) afgehaald. Vrij luxe auto. Geen Lada. Ik had van te voren ingeschat dat de rit zo'n 2 uur zou duren. Niets is wat het lijkt. Odessa is een stad met ruim een miljoen inwoners. Nikolaev heeft een half miljoen inwoners. De directe weg tussen beide steden tart elke beschrijving. Slechtste weg die ik ooit gezien heb. Meer gat dan asfalt. Gaten varieerden van 1 tot 50 cm. Het werd dus een soort slalom en regelmatig moesten we stapvoets rijden. Ook hele stukken door de berm. Zowel de linker- als rechterberm. Was beter begaanbaar dan de weg. Ook enkele kilometers over een ventweggetje gereden. Was minstens 100 keer zo goed begaanbaar als de hoofdweg. Wel waren ze her en der aan de weg aan het werk. Daar werden de gaten in de weg veranderd in bobbels op de weg.

Kortom de rit duurde een kleine 4 uur.

Hartelijk ontvangen met lekker eten. Vroeg op bed. 14 uur geslapen. Dit weekend rustig aan gedaan. Wat gewandeld. Uit eten. Stad een beetje rondgelopen.

Er wordt me hier wel aangeraden 's avonds met niemand te praten in het donker. Schijnt gevaarlijk te kunnen zijn voor niet-russisch sprekenden. Daar hoor ik ook bij.

De stad lijkt me op het eerste gezicht veel 'Sovjetter' dan Moskou. Muziek en schallende stemmen uit luidsprekers in de hoofdstraat.

Vanmiddag uit eten geweest. Oekraiense specialiteiten. Heerlijk. Ik koop hier ook allerlei lekkere broodjes op straat. Geen idee wat er in zit. Ze smaken echter heerlijk.

De een zal het hier verschrikkelijk rommelig vinden. Misschien ook smerig. Maar net als in Moskou, heb ik het hier ook weer naar mijn zin. Ik houd hier van.

Wat doet een Groninger als hij voor het eerst internet in Oekraine? Juist! Kijken of Feyenoord ook gewonnen heeft. Dat hebben ze!

Ik krijg mijn fototoestel niet aan de praat. Zal dus moeten kijken naar een wegwerpcamera. Ik heb in elk geval nog (een deel van) mijn geheugen.

Morgen is hier een collectieve vrije dag. Vrouwendag. Ze hebben hier veel feestdagen. Gelijk hebben ze, die Oekraieners.

Je ziet hier ook grappige dingen. Aan de ene kant van de straat een keurig afritje voor rolstoelen. De stoep aan de overkant is echter 40 cm hoog. Daar moet jeop springen.

Later.